Herbestemming

In 2021 creëerde ik @juliepasseert, met als doel alle musea te bezoeken met de Museumpas in amper één jaar. Dat zijn er meer dan 200. En een jaar telt er maar 365.

Hier is tijd (in de vorm van plaats) om dit te laten bezinken, iets wat ik niet deed bij die beslissing.

Concreet was @juliepasseert een utopie; een uitdaging die al snel verviel in het Sysifussiëren van één van mijn grootste passies: kunst bezoeken en documenteren. Een ambitieuze twintigjarige versie van mezelf zag met de nieuw aangekochte Museumpas een doel in haar toen nog rustige leven. Vrij overhaast en impulsief (waar dit concept misschien ook schuldig aan is) besliste ik een account aan te maken en de goede boodschap de wereld in te sturen. Complexiteiten als examens, verplaatsingsmogelijkheden en vooral tijdgebrek staken de kop nog niet op. Wanneer ik de gebruikelijke Brusselse en Antwerpse musea van mijn lijst mocht afstrepen, nam mijn onoverwinnelijkheid af: dit ging nooit lukken. Eerlijk als ik ben, gaf ik dit aan mezelf, en mijn volgers, toe, en besloot ik een hiaat te nemen, zodat afstand en tijd me de reflecties zouden toestaan die nodig waren.

En lange tijd later is hier het resultaat! Resultaat in de zin dat het startschot gegeven is voor de heractivering van de ondertussen onder stof gevallen Instagram-account. Daarmee wil niet zeggen dat @juliepasseert een nieuw concept wordt, noch dat het hetzelfde blijft. Het resultaat is een constante reflectie over wat een onbeschreven digitale ruimte mijn creatieve driften kan bieden. Een herbestemming van wat ik al eerder claimde, waarbij dezelfde waarden zullen blijven.

Wat ik juist wil doen? Kennisdeling. Ervaringsuitwisseling. Oefening. Via frequente blogposts (zoals deze) zullen verschillende onderwerpen besproken worden. Soms in de vorm van een communicatiewetenschappelijke analyse van het medialandschap, soms een aanbeveling en/of review van beeldende, muzikale, audiovisuele kunsten. Wie weet zullen zelfs enkele museumtrips aan bod komen.

Wat ik hiermee wil bereiken? Kies maar: een luisterend oor, een echokamer van gelijkgestemde kennissen, een schreeuw in de onmetelijke oppervlakte van het internet. Praktisch: het neerpennen van gedachten en ervaringen, om de inhoud ervan te vatten, maar om ook het vormelijke me te laten inspireren.

Ik moet toegeven dat mijn Nederlandse taalbeheersing het de laatste jaren moeilijk te verduren heeft gekregen, en daar heeft het alsmaar internationaler wordende, voornamelijk Engelstalige internet en mijn leefwereld een rol in gespeeld. Dus eis ik het Nederlands terug op. Ode aan de schrijfkunst, applaus voor alle fouten die ik hierbij zal maken en een pluim voor wat ik eruit zal leren.

De cyclische aanpak van dit platform bewijst zich als volgt: uiteenlopende thema’s worden gelinkt, inhoud wordt een mengvorm (met visuele als schriftelijke uiting) en een metafysische bevraging van de relatie lezer-schrijver (waarbij ik open sta voor kritiek, advies, leuke toevoegingen, etc).

Klinkt het nog vaag? Perfect, dan is er reden om te ontdekken waar dit heen gaat. Benieuwd? Blijf op de hoogte van waar @juliepasseert en subscribe voor de nieuwste posts in je mailbox.

Tot snel, tot altijd,

Julie